Zawory w klimatyzacji

Regulacyjne zawory ciśnieniowe 
   W celu utrzymania stałej temperatury parownika klimatyzacji należy dążyć do utrzymania stałego ciśnienia parowania. Do tego celu służy zawór stałego ciśnienia. Ma on za zadanie zapobiec spadkowi ciśnienia w parowniku klimatyzacji poniżej wartości, na jaką został zawór wyregulowany (ustawiony). Parametry budynku + OZC:

 
Rys. 1. Zawór stałego ciśnienia: 1 - kołpak bakielitowy, 2 - śruba nastawcza, 3 - talerzyk zaworu, 4 - końcówka wlotowa, 5 - tłumik drgań, 6 - końcówka wylotowa, 7 - zawór iglicowy manometru, 8 - końcówka manometru 

   Zawór stałego ciśnienia (rys. 1) zbudowano w ten sposób, że komora zaworu jest podzielona przez mieszek na dwie części. Z jednej strony mieszka działa nacisk sprężyny, natomiast z drugiej strony od dołu działa ciśnienie parowania. Napięcie sprężyny można regulować. W przypadku, gdy ciśnienie parowania maleje, to pod działaniem sprężyny talerzyk przybliża się do gniazda, dzięki czemu sprężarka odsysa mniej pary z parownika i ciśnienie w parowniku przestaje spadać. Montaż zaworu stałego ciśnienia może być w dowolnym miejscu na przewodzie ssawnym parownika klimatyzacji, za czujnikiem termostatycznego zaworu rozprężnego, np. często montuje się zawory stałego ciśnienia poza komorą w maszynowni. Wyregulowanie zaworu należy przeprowadzić przy pracującym urządzeniu. W tym celu należy podłączyć do zaworu manometr, a następnie śrubą nastawczą przeprowadza się regulację, uzyskując wartość ciśnienia odpowiadającą przyjętej temperaturze parownika. Po wyregulowaniu zaworu manometr odłącza się. Zawór stałego ciśnienia zaczyna działać samoczynnie wkrótce po uruchomieniu sprężarki. Ogólnie, działanie zaworu polega na utrzymaniu stałego ciśnienia w parowniku podczas pracy sprężarki.